Op de dag dat het thuis wat wisselvallig weer was reed ik 200km zuidelijker voor de 7e keer de Erbeskopfmarathon in zomerse omstandigheden. Dat maakte deze marathon echter niet minder zwaar.
Enkele stats:
Afstand: 110km
Hoogtemeters: 3050hm
Weer: Zomers, zonnig, 18-25 graden
Parcours: Droog, stoffig. Marathon over 1 grote ronde met een mix van brede paden, schotter en vele trails en steile klimmen en afdalingen.
De Erbeskopfmarathon staat eigenlijk ieder jaar op het programma. Dit is dan ook een marathon waar eigenlijk alles wel in zit. Zo vind je hier het typisch Duitse schotter, brede bospaden, een beetje asfalt, maar ook vele prachtige trails door de bossen, steile technische afdalingen en lange soms steile klimmen.
De eerste jaren gingen we voor deze marathon naar een hotel, maar de laatste jaren rijd ik op een dag op en neer. Dat betekent wel dat de wekker om 5:15u afgaat. Twintig minuten later zit ik in de auto en een kleine twee uur later sta ik op de parking van een supermarkt in Thalfang.
Om 9:00u gaan we van start onder prima omstandigheden. Alle paden zijn droog en stoffig en het is al bijna 20 graden. Na het bekende rondje om Thalfang komen we nog een keer langs start/finish. Door de goede weersomstandigheden rijden ligt de gemiddelde snelheid dan nog ronde de 22 a 23 km/u. Vlak daarna word ik in de eerste asfaltklim bijna van de sokken gereden door iemand die een pijl niet helemaal goed interpreteert. In het eerste stuk zitten veel wijlanden en ook al een paar lange steile klimmen.
Het eerste hoogtepunt volgt rond kilometer 20. Na een stukje singletrack door het bos volgt hier een lange steile technische afdaling. In de eerste jaren dat ik hier reed ben ik hier een paar keer gevallen dus ik ben hier nu altijd extra voorzichtig, maar ik kom zonder problemen beneden. We zitten nu ongeveer op het laagste punt van de route en om rond kilometer 70 op de top van de Erbeskopf uit te komen weet ik dat de hoofdmoot nu klimmen zal worden.
Al snel volgend de eerste kortere maar soms zeer steile klimmetjes. Bij kilometer 30 zat er vorig jaar ook nog een zo’n steile klim in, maar deze laten we dit jaar links liggen. Ik rijd nogsteeds rond met een gemiddelde van rond de 20 km/u en begin al te denken aan een finish in recordtijd. Na 45 kilometer zijn we weer vlak bij Thalfang, maar nu rijden we meteen weer in Zuidelijke richting voor een eerste lange klim. Ik haal hier nog iemand van de Bikaholics in en rijd makkelijk naar boven. Daar volgt een lange afdaling over technische paadjes met vele rotsen en stenen.
Na 52 kilometer passeer ik een verzorgingspost waar een bordje met de tekst “Siegfried’s Auffahrt 8km” staat. Hier begint de lange klim naar de Erbeskopf. Ik voel me nu niet meer zo goed als in het eerste stuk van deze wedstrijd. In het eerste stuk van deze klim gaat het nog wel, maar na een kilometer of 6 gaat het niet meer zo snel als ik hoopte. Ik moet ook veel drinken om mij een beetje lekker te blijven voelen (heb ook al bij een aantal posten de bidon laten bijvullen).
Dit jaar nemen we niet de kortste route naar de top, want de singletrack bij kilometer 58 is afgesloten. Ik heb hier ook al een aantal jaren met een omweg over brede paden naar de top gereden, maar dit jaar heeft de organisatie een hele lange nieuwe trail toegevoegd. De trail is fantastisch, maar met een man of 4-5 vlak achter me is het flink doorrijden. Na de trail gaat het weer flink omhoog en ik moet de anderen meteen laten gaan. Ik krijg het steeds lastiger en het laatste stukje naar de top van de Erbeskopf (Herr Got Lob) is het echt kruipen (maar wel fietsend boven gekomen).
Na 20 kilometer bijna alleen maar omhoog rijden is de afdaling over de skipiste van de Erbeskopf zeer welkom. Onderaan de piste stop ik bij de verzorging om weer bij te tanken. Na een korte stenige afdaling volgt een vrij lang stuk dat redelijk vlak is. Ook hier volgen weer een paar leuke trail afdalingen door het bos.
In de laatste 30 kilometer krijg je verder ook niks cadeau. De klimmetjes volgen elkaar snel op en overal zitten wel steile stukken in. Bij kilometer 100 volgt dan ook nog de bekende super steile afdaling die ik deze keer loop. In de laatste 10 a 20 kilometer voel ik mij gelukkig weer wat beter en kan ik alle klimmetjes rijden en haal ik nog een paar man in. Uiteindelijk finish ik na 6:47 in Thalfang. Toch nog een recordtijd want zo snel was ik niet eerder in de afgelopen 7 jaar!