De eerste wedstrijd van de marathon cup was dit jaar gepland in Rhens, met 80km een vrij korte marathon.
Enkele stats:
Afstand: 80km
Hoogtemeters: 2200hm
Weer: Droog, bewolkt, 15 tot 20 graden.
Parcours: Technisch gezien geen lastig parcours. Bij normale omstandigheden zijn alle singletracks, steile klimmetjes en afdalingen goed te rijden. Ook zijn er veel brede paden en lange, gelijkmatige klimmen. Door de regen van afgelopen vrijdag waren vooral een aantal langere afdalingen en steile klimmen enorm modderig en soms (bijna) niet te fietsen.
Bij de start met de zilveren helm tussen Ramses Bekkenk en de oranje-zwarte biker van Daniels.
Vorig jaar had ik geleerd dat je in Rhens vooraan moet starten om niet al bij de start in de file te staan. Dat lukte dit jaar en ik kon bij de start dan ook vrij snel vertrekken. In de eerste lange klim kwamen wel al de nodige mensen voorbij, maar ik kon gelukkig bij de eerste singletrack bergop dit keer wel fietsen (al was het bijna sûr-place). Na een stukje afdalen over wegen en wijlanden volgde de tweede singletrack klim. Door de modder en de drukte was de snelheid hier echter zo laag dat het toch lopen werd.
Even later volgde de eerste lange afdaling in het bos. Dit was een enorm gladde blubberbende geworden, waarvan ik uit veiligheidsoverwegingen maar een stuk liep. Daarna volgde een lange singletrack door het dal. De track was vorig jaar al modderig, maar dat was niks vergeleken met dit jaar. Glibberend en glijdend ging het langzaam vooruit.
Ik wist dat de laatste bottleneck vorig jaar bij 13km lag. Na een lange klim door het bos kwamen we hier nu ook weer voorbij. Er was dit jaar echter geen bottleneck want de steile klimmetjes in de aanloop waren al dusdanig glad dat ik en vele anderen hier van de fiets moeten.
Daarna was er meer afwisseling van stukken over veldwegen tussen de weilanden door en stukken door het bos. De meeste klimmen waren goed berijdbaar, ik kon er een goed tempo rijden en regelmatig mensen inhalen. Veel afdalingen in het bos waren echter net als in het begin slecht tot niet berijdbaar door de modder en de mensen die ik in de klimmen inhaalden kwamen dan regelmatig weer voorbij.
Een van de mooiere momenten van deze marathon is als je bij een kilometer of 40 het bos uitschiet en je van grote hoogte een prachtig uitzicht over de Rijn krijgt voorgeschoteld. Het is maar even genieten want daarna volgt al snel een hele lange klim met vele bochten. Daarna keren de uitzichten echter weer terug en kun je even op adem komen bij de tweede verzorging. Daar liet ik mijn bidon bijvullen en nam ik een heerlijke (zelf gebakken?) muesli reep.
Een ander mooi moment is de afdaling tussen de wijnvelden die even later volgt. Ondanks de regen lag deze afdaling er wel goed bereidbaar bij. De singletrack is technisch gezien niet zo lastig want het pad heeft weinig keien of wortels. Doordat een aantal langzamere deelnemers van een kortere afstand echter bovenaan al besloten te gaan lopen en ook bleven lopen op bijna vlakke delen van het pad was het helaas maar stapvoets in file naar beneden rijden.
Na een lange klim waren we weer boven op het punt waar we zojuist aan de wijnveld afdaling waren begonnen. Hier ging het nu een stuk over veldwegen tussen de weilanden door. Vlak voor mij ging ging er iemand over de kop, nagenoeg op hetzelfde punt als waar vorig jaar iemand voor mij ook een flinke smak maakte. Wel apart, ondanks dat de omstandigheden niet te vergelijken waren met vorig jaar.
Aan het einde van de ronde volgde nog eens de lange klim door het bos van het begin van de ronde. Ik dacht even dat ik fout zat, maar dit bleek niet zo te zijn. De steile stukjes aan het einde waren echter nu vervangen door een andere steile blubberklim waarvan het bovenste deel ook niet te fietsen was. Daarna was het gelukkig echter vooral bergaf naar de finish.
Ik had vooraf wel getwijfeld over het afreizen naar Rhens vanwege de weersvoorspellingen, maar gelukkig was het gedurende mijn hele rit droog en goed fietsweer. De staat van het parcours en vooral de afdalingen lagen mij dan weer minder, maar wetende dat dit een vrij korte marathon is kon ik hier wel mee leven. Gelukkig waren er ook nog genoeg klimmen waar ik wel flink kon doorrijden. Al met al kon ik Rhens dus ook dit jaar weer met een positief gevoel verlaten.