Na toertochten in Gulpen en Sart-Tilman was het vandaag weer tijd voor de eerste marathon van het jaar, net als de afgelopen 2 jaar in Groesbeek.
Enkele stats:
Afstand: 105km
Hoogtemeters: 1800hm
Weer: ‘s Ochtends eerst hele lichte regen en later twee lichte buitjes bij zo’n 14 graden. Na elf uur droog en ‘s middags zonnig tot zo’n 22 graden.
Parcours: Ondanks de lichte regen een droog parcours met een paar stukjes met wat modder. Veel bospaden, soms wat zand.
De marathon in Groesbeek was de afgelopen twee jaar opgenomen in de SforZ MTB Marathon cup. Dit jaar telde de wedstrijd niet mee voor een regelmatigheidsklassement. Dat maakt de wedstrijd natuurlijk niet minder leuk, dus vertrok ik vandaag weer om 6u richting Groesbeek. De weermannen op tv voorspelden al de hele week mooi lenteweer bij 20 graden. De dag begon echter zwaar bewolkt met lichte regen.
De startronde ging als altijd weer over de motorcrossbaan. Door de drukte kon ik niet echt een eigen lijn kiezen. Na een paar bochten kwam ik in een afdaling in een diep spoor terecht waar ik uit schoot waardoor ik ineens stil stond. Ik kon snel verder maar er was al een heel pak rijders gepasseerd.
De eerste 5 kilomter waren eenvoudig en snel, tot het eerste klimmetje waar ik aan moest schuiven in de file. Boven aan het klimmetje kon ik snel weer op de fiets. De klimmen, afdalingen en singletracks volgden elkaar nu snel op. Het begon nu ook wat harder te regenen, al was het lang niet genoeg om voor een modderig parcours te zorgen.
In de eerste helft van de ronde hoefde ik verder nergens van de fiets. De paadjes liepen over het algemeen goed al zat er een heel kort venijnig zandklimmetje in waar veel anderen wel moesten afstappen. Halverwege de ronde was er dit jaar ook een verzorgingspost, die ik in de eerste ronde oversloeg.
Daarna volgde na een passage tussen de golfbanen door een ietst lastigere afdaling met stenen en daarna een aantal steile trails bergop en bergaf door het bos. Op zo’n 10 kilometer voor het einde van de ronde volgde dan nog een lange niet al te steile klim. Daarna volgde na een stukje over de weg het laatste deel van de ronde. Vooral de laatste kilometer van de ronde was lastig met een steile wortelklim waar ik wel van de fiets moest omdat er voor mij iemand ging liggen.
Na zo’n 2 uur was ik weer bij start/finish. Met een gemiddelde van zo’n 18,5km/u was ik waarschijnlijk te langzaam om binnen de 6 uur te finishen, maar ik ging natuurlijk wel gewoon door. Het was nu ook droog geworden en ‘s middags ging de zon zelfs schijnen en zou het toch nog zo’n 22 graden worden. De verzorging bij start/finish sloeg ik ook over en ik begon meteen aan ronde twee.
De startronde over de motorcrossbaan werd nu overgeslagen. Het was wat rustiger op het parcours en de klim waar in de eerste ronde file stond was nu wel te rijden. Ik voelde mij nogsteeds goed en kon het tempo van de eerste ronde redelijk vasthouden. Bij de verzoring halverwege liet ik mijn bidon bijvullen. Alleen de klim in de laatste kilometer liep ik ook deze ronde (en nu lag er niemand op de grond..).
Na iets meer dan 4 uur zat de 2e ronde erop. Bij start/finish at ik een paar wafeltjes en stopte ik nog wat repen in mijn achterzak. Ik had wat pijn aan mijn nek, maar voor de rest ging het nog wel goed. In de derde ronde zat er wel minder snelheid in als in de eerste twee ronden. Vooral de steile klimmetjes eisten hun tol, maar ik kon wel overal blijven fietsen.
Al met al blijft dit voor Nederlandse begrippen een mooie marathon en ik ben blij dat ik hem weer heb uitgereden!