De toertocht van Gulpen is een vaste waarde op de toertocht kalender in Zuid-Limburg. Dit jaar vond de 29e editie plaats onder lente achtige omstandigheden. Een goede test om te zien of mijn lichaam deze zware tocht alweer aan zou kunnen.
Enkele stats:
Afstand: 75km
Hoogtemeters: 1300hm
Weer: Droog. Afwisseling van zon en wolken. Tussen de 5 en 21 graden.
Parcours: Veel klimmetjes, landwegen en bospaden afgewisseld met een paar trails. Regelmatig modderige paden, maar ook veel droge bospaden en landwegen.
Gulpen is vlak bij huis. Ik reed dan ook met de fiets naar de start van de toertocht. Na het afhalen van het stuurbordje begon ik om 8:15u aan de langste afstand van 75km. Het eerste offroad pad dat we opdraaiden was al flink modderig, een voorbode voor wat later nog zou volgen.
We reden rond Beutenaken en als je dan op de weg richting Slenaken terecht komt dan weet je al hoe laat het is. Linksaf over een bruggetje volgt begint hier de lange steile klim naar Heijenrath. Ondanks wat modder kon ik hem helemaal rijden. Via Schweiberg ging het nu richting Camerig. De klim naar Camerig was niet al te lastig, maar wel lang en aan het einde ook nog even erg steil. Nu was het een stukje toeren door het Vijlenerbos richting Belgische grens.
Het stuk door Belgie was niet al te lastig en al snel was ik bij de Duitse een stuk onder Aken. Hier reden we het Preuswald in. Hier volgden veel hele lange, hele breden paden met lange klimmen en afdalingen. Pas in het tweede deel van deze lus door Duitsland dook een leuke modderige singletrack op. Aan het einde van deze singletrack stonden een paar Duitse bikers die wilden weten of deze singletrack in de route zat, zeker waar. In het laatste stuk in de Duitse bossen volgde nog een vrij lange supersteile klim.
Via het drielandenpunt belanden we weer in Nederland. Op een gegeven moment zag ik dat een pijltje bij een kruispunt was omgedraaid, dus dat draaide ik snel even terug. Een paar honderd meter verder was er bij een kruispunt echter geen pijltje meer te zien. Na een keer op- en neer te rijden namen we dan maar het meest modderige paadje op deze kruising, een goede gok bleek al snel toen we een uitpeiler van de organisatie tegenkwamen die de wandelaars in de buurt verdacht van het verwijderen van de pijlen.
Inmiddels gaf mijn fietscomputer in de zon al temperaturen van boven de 20 graden aan. Deze morgen was ik vertrokken bij een temperatuur van zo’n 5 graden en vooral de bovenkleding begon nu toch wel erg warm te worden. De vele klimmetjes in de route begonnen nu ook wel te tellen en de laatste 10 a 15 kilometer kreeg ik het toch wel zwaar.
Rond het ‘t Hijgend Hert bij Vijlen volgde nog een paar moddertrails en de route werd afgesloten met de offroad beklimming van de Gulpener berg. Na het inleveren van het stuurbordje was ik om 14u weer thuis.
Voor mij was dit een super mooie dag. Het parcours was dan wel niet erg technisch, de route was wel prachtig en de weersomstandigheden top. Mijn eigen conditie was niet zo top, maar ik heb de hele tocht zonder pijn in mijn been kunnen rijden en dat was toch wel de grootste winst!