Dat jaar stond er in mei maar 1 marathon op het programma, op naar Emmelshausen dus om te kijken hoe het met de conditie stond.
Enkele stats:
Afstand: 104km
Hoogtemeters: 2500hm
Weer: Droog, 12 tot 22 graden. Mooi voorjaarsweer.
Parcours: Vooral in de eerste 45 kilometer veel vaak niet al te lastige trails, afgewisseld met brede bospaden en slecht lopende paden door weilanden.
Vroeg starten betekent ook vroeg opstaan. Om 5:10u ging de wekker dan ook af. De rit naar Emmelshausen verliep verder zonder problemen. Mooi op tijd dus om om 8:30u van start te gaan.
Op het eerste lokale rondje bleek de bovenlaag van het parours vooral in het bos regelmatig vrij zacht en modderig te zijn. Een gevolg van de vele regen die afgelopen vrijdag in deze region was gevallen. Het maakte het parcours op een aantal stukken net dat beetje zwaarder als bij droge omstandigheden zoals vorig jaar.
Af en toe wat modderige stukken op het parcours.
Going down..
De ronde was verder niet gewijzigd. Vooral in de eerste 45 kilometer zaten dus een aantal iets technischere stukken. Zo was er na een kilometer of 20 de singletrack door het bos omlaag die goed te rijden was. Later volgde een steile afdaling die eindigde in een lange bocht. Deze ging na een bruggetje vijwel meteen over in de volgende steile afdaling. Omdat ik daar bovenaan niet helemaal lekker begon liep ik deze als enige omlaag.
Bij een verzorgingspost zo rond kilometer 42 volgde na een haakse bocht een lange klim met een paar hele steile stukken. Daar kon ik flink wat wandelende bikers inhalen. Eenmaal boven reden we het bos uit tussen de weilanden door.
Als doel had ik een tijd van onder de 6 uur. Vorig jaar deed ik er 5:37u over, maar omdat er nu wat meer modder was en ik toen flink had doorgereden leek met dat niet haalbaar. Mijn gevoel vandaag was echter niet super, zeker niet na een kilometer of 60-70 toen ik mij door de sportdrank en repen niet zo heel lekker voelde. In een hele lange klim door het bos en daarna over hobbelpaden in de weilanden moest ik wel een paar bikers laten passeren. Ik probeerde te blijven drinken en nam wat gelletjes. Pas na een half uur of een uur begon ik er weer wat doorheen te komen.
De laatste 15 kilometer kon ik dus weer een redelijk tempo rijden. De slotklim reed ik zelfs sneller dan vorig jaar volgens Strava. De eindtijd van 6 uur haalde ik helaas niet want ik finishte na 6:04u. Het was een zware rit geweest, vooral ook mentaal, maar uiteindelijk was ik toch weer blij dat ik hem heb uitgereden.