Ook dit jaar stond de MH2D weer op het programma. Net als de afgelopen jaren vertrok ik weer vroeg om 7:15u van huis om de drukte voor te zijn. Om 7:45u was ik bij de start in Libeek, een kwartiertje na het openen van de start. Het was goed weer en met 17 graden erg warm voor dit vroege tijdstip in september.
Dit jaar helaas geen route over Belgisch grondgebied maar langs de grens richting Slenaken, Vaals en Epen. Het eerste deel liep grotendeels over de paden van de vaste St. Geertruid route en daarna de Gulpen route tegen de normale rijrichting in. Veel paden waren goed uitgewassen door de vele regen in augustus en dus waren er veel stenen en keijen. Afgelopen donderdag had het voor het laatst geregend en gelukkig was veel modder alweer opgedroogd. Na 25 kilometer en zo’n 20 man ingehaald te hebben kwam ik als eerste bij de verzoringspost boven op de Gulpenerberg. De route ging verder over een stukje van de Mechelen route en vervolgens bijna de gehele Vaals route. Ook bij de 2e post bij het Heigende Hert was ik de eerste en maakte ik een praatje met de bemanning van deze pauzeplaats. Daarna kwamen er wat meer rijders op het parcours die niet in Libeek waren gestart. De afdaling uit het Vijlenerbos richten Camarig/Epen was complete veranderd van een vrij lasting en stenig paadje naar een brede racebaan.. jammer. De laatste post was bij Heijenrath. Daar kwamen ook een paar rijders van MTB Team de Zeeleeuw langs waarmee ik tot de finish in Libeek samenreed. Rond 11:45 was ik weer terug in Libeek.
Al met al was het weer een mooie dag. De route bevatte helaas weinig tot geen leuke stukjes die je niet tegenkomt als je de vaste routes rijdt, blijkbaar mogen ook toertochten niet meer buiten deze paden komen.
De 2e dag van de MH2D liet ik dit jaar aan mij voorbijgaan. Na een feestje van het werkt op zaterdagavond tot in de vroege uurtjes op zondag waarbij ik urenlang gestaan had voelden de benen enorm zwaar en in combinatie met de regen die viel was de keuze snel gemaakt..