13-09-2014 Vulkanbike Eifel-Marathon, Daun (D)

Afstand: 100km

Hoogtemeters: 2300

Weer: 14 graden, bewolkt droog

Parcours: droog, stoffig, veel brede gravelwegen, korte soms steile klimmetjes, 2 of 3 iets lastigere afdalingen met stenen of wortels maar allemaal goed te doen.

 

De Vulkanbike marathon reed ik voor het eerst in 2011, en omdat de wedstrijd in 2012 werd afgelast en ik zelf in 2013 er niet heen ben gegaan was dat ook de laatste keer. Dit jaar was deze wedstrijd opgenomen in de MTB Marathon Cup, dus een extra reden om te gaan al had ik de 4 benodigde finishes al binnen. Daarnaast was het ook nog eens super goed fietsweer.

Omdat Daun net iets minder dan 2 uur rijden is werd het gewoon heen en terug op de dag zelf. Om 5:45u zat ik dan ook in de auto om rond 7:30 in Daun aan te komen. Na het ophalen van het startnummer maakte ik alle spullen in orde en reed een stukje warm. Toen ik rond 8:45u bij het startvak kwam stond het al goed vol. Ik heb verder niet gekeken of er een licentievak was, maar ben maar gewoon achteraan aangelosten.

De eerste kilometers na de start was het dan ook erg druk onderweg en moest ik veel bikers (toerrijders?) inhalen. De Vulkanbike is een snelle wedstrijd en met het droge parcours was het helemaal een racebaan. Het afzien onderweg kwam dan ook vooral door de hoge snelheid. Na een kilometer of 40 zat ik nog op 24 km/u. Op dat punt waren er naast de brede paden 1 of 2 leuke afdalingkjes geweest en waren we net door het bikepark gereden. Daarna leken de klimmen zicht toch sneller op te volgen. De enige verzorgingspost waar ik stopte was die na zo’n 50km. Hier vulde ik mijn bidon bij met water (helaas met prik..). Het parcours was verder identiek aan dat van 2011 en ik zat ook goed op koers om mijn tijd van toe te verbeteren.

In de tweede helft van de wedstrijd kon ik het begintempo niet meer volhouden, maar zat wel nog ruim boven de 20km/u. Er kwamen ook steeds meer deelnemers van de kortere afstanden op het parcours waarbij het inhalen soms wat tijd kostte. De laatste klim herkende ik weer van 2011 en omdat de benen nog goed voelden kon ik goed doorrijden naar boven. Ik dacht eigenlijk dat het na de watertoren (of zoiets toch..) gedaan zou zijn met de klimmen, maar er kwamen er toch nog een paar korte. Uiteindelijk bereikte ik de finish na 4:37u, bijna een half uur sneller dan in 2011. Ik denk dat dit mijn beste resultaat in in marathon van dit jaar is, zal ook komen door het ontbreken van modder. Super tevreden in ieder geval!

Daarna heb ik meteen alles ingeladen en ben teruggereden naar huis waar ik nog op tijd voor het avondeten met de dames.