16-05-2016 Ardennes Trophy, La Reid (B)

De Ardennes Trophy is een Ardennen marathon waarvan het parcours mij goed ligt. Na mijn laatste deelname in 2014 was het parcours echter wel gewijzigd en 10 kilometer langer geworden. Benieuwd wat dat zou gaan brengen…

Enkele stats:

Afstand: 100km

Hoogtemeters: 2770hm

Weer: Droog, 10 tot 15 graden. ‘s Ochtends wat zo’n, later meer bewolkt.

Parcours: Veel korte steile klimmen en lastigere afadalingen met regelmatig singletracks. Technisch gezien was het parcours voor het grootste gedeelte wel goed bereidbaar. Het grootste deel van het parcours was droog, maar er waren onderweg wel een aantal stukken door beken of natten en zeer modderige paden.

Ruim voor de start om 9:40u was ik al in La Reid. Tijd genoeg dus om het startnummer af te halen en alles in orde te maken. Het weer was goed (droog, niet te warm) en de bospaadjes die ik snel even verkende lagen er stofdroog bij.

2016-05-16 - 02 - Ardennes Trophy, La Reid (B)

Stipt om 9:40u vertrokken we dan voor de 100 kilometer. De eerste lus rond La Reid van zo’n 20 kilometer was gelijk aan die uit voorgaande edities. De eerste bospaden waren allemaal droog en het was flink stofhappen onderweg. De gemiddelde snelheid lag dan ook rond de 20km/u. Na een kilometer of 15 kwam de eerste technische passage met een steil klimmetje in het bos. Hier kon ik nu vrij eenvoudig omhoog fietsen. Even later volgde de technische singletrack afdaling richting een beek. Dit paadje lag er erg nat en modderig bij. In de eerste 20 kilometer zaten verder talloze (overdreven.. maar toch zeker 5 of 6) oversteken door beekjes dus ik had al natte voeten.

2016-05-16 - 03 - Ardennes Trophy, La Reid (B)

Na de passage bij de verzorging in La Reid ging het al vrij snel verder over paadjes die niet zo snel herkende van vorige edities. De klimmen volgden elkaar snel op en waren allemaal niet heel lang maar wel steil. Ook zeten er twee stukken tussen over paden die meer weg hadden van een modderbeekje. Het goede gevoel van de eerst 20 kilometer kon ik niet lang vasthouden en de kracht vloede snel weg uit de benen. Het ging bijna constant op en af dus er waren ook weinig rustmomenten. We passeerden het grote landhuis weer waar de bewoners ons aanmoedigden. Daarna volgde weer een verzorging en ging het richting het kasteel van Franchimont, maar niet voordat we nog een lange klim van een kilometer of 3 hadden overwonnen. De afdaling over de trappen vlak voor het kasteel kon ik gelukkig rijdend nemen door het goede opletten van een voorganger die was afgestapt. De klim naar het kasteel ging ook goed en daar was zoals ieder jaar ook weer een verzorgingspost.

2016-05-16 - 04 - Ardennes Trophy, La Reid (B)_sportograf-77570845

Na het kasteel ging het nu een heel stuk over paadjes door het bos voordat we weer op de weg uitkwamen. Nu volgde een vrij eenvoudig stuk uit de vaste route. We verlieten de vast route echter al eerder dan in oudere edities en doken het bos in voor een lastiger stuk met veel steile klimmen. Mijn snelheid zat nu al onder de 16km/u, maar ik kon wel vrijwel alles fietsen.

Na dit lange en zware stuk door de bossen kwamen we uiteindelijk weer bij het spoor uit waar ook de laatste verzorgingspost was. Ik vond het stuk vanaf het kasteel tot deze post wel vrij lang zonder een extra verzorgingspost, maar het was net op tijd om de bidon weer bij te kunnen vullen. Bij de post was aangegeven dat het nog 10 kilometer was tot de finish, een meevaller want op basis van mijn klokje had ik nog op zo’n 13 kilometer gerekend. Ik besloot nog even goed te eten voor dit laatste stuk.

Het laatste stuk was grotendeels weer gelijk aan voorgaande edities. Het gevoel werd eindelijk ook wat beter en de lange niet al te steile klimmen die volgden lagen mij ook wat beter. Met een goed tempo kon ik de laatste klimmen oprijden en in de laatste lange klim naar de finish kon ik nog de nodige mensen inhalen die mij eerder voorbij waren gekomen.

Voor mij was dit wel een loodzware editie van de Arennes Trophy moet ik zeggen. De parcoursbouwers hadden toch wel de mooiste paden uit de omgeving aan elkaar geknoopt, maar dat zorgde dan ook voor een zwaar parcours met weinig herstelmogelijkheden. Dit alles samen met het goede weer en het bereiken van de finish zorgden echter toch voor een voldaan gevoel.